اختراع تیراترون به Langmuir(1918) نسبت داده می شود، در حالی که توسعه تیراترون هیدروژنی به Germeshausen (1948) نسبت داده شده است، اگرچه در اوایل سال ۱۹۲۸، HULL طراحی و عملکرد تیراترون های نادر پر از گاز را توصیف کرده بود. تیراترون نوعی لوله پر از گاز است که به عنوان کلید برق پرقدرت و یکسو کننده کنترل شده استفاده می شود.
تیراترون ها می توانند جریان های بسیار بیشتری را نسبت به لوله های خلاء سخت مشابه تحمل کنند. ضرب الکترون زمانی اتفاق می افتد که گاز یونیزه می شود و پدیده ای به نام تخلیه Townsend ایجاد می کند.
گازهای مورد استفاده عبارتند از بخار جیوه، زنون، نئون و هیدروژن بر خلاف لوله خلاء (دریچه)
یک تیراترون نمی تواند برای تقویت سیگنال ها به صورت خطی استفاده شود.