داستان ربات میرزا ربات تادین قجری :
گویند که در دوران ناصرالدین شاه قاجار، در یکی از سفر هایی که وی به فرنگ داشت، رباتی را با خود آورد، از آنجا که در آن زمان، هر کسی یک لقب داشت، وی تصمیم گرفت تا نام میرزا ربات الدین قجری را بر روی آن نهد تا درباریان بدانند که اورا چه صدا کنند.
زمانی نگذشت که آن ربات جای خود را در دل ناصرالدین شاه باز کرد، و او شیفته ی آن رباتک جذاب شد و به تمام بانوان دربار دستور داد تا مدل موی ربات الدین قجری را الگوی خود قرار داده، و موهایشان را از وسط فرق نمایند.
پس از گذشت چند ماهی از حضور میرزا ربات، تصمیم بر آن شد تا عمارتی را نیز در مجموعه کاخ گلستان به او اختصاص دهند تا میرزا ربات بتواند اندکی در آنجا استراحت نماید، دستور ساخت عمارت رباتی در همان سالهای اولیه صادر گردید، اما پس از مدتی درباریان که همواره حضور ربات را مانعی در سر راه خود می دیدند، رأی ناصرالدین شاه را به بهانه آنکه ربات نیاز به استراحت ندارد، زدند و همین امر باعث تا آن عمارت که گفته می شود قرار بود تمامش از فلز ساخته شود، هیچگاه بنا نگردد.
میرزا ربات یار تنهایی های ناصرالدین شاه بود، در منابع تاریخی آمده است که او در لحظاتی از زندگی خود که حوصله مطربان را نداشته، سعی می کرده است با میرزا ربات گفت و گو کند.
میرزا ربات پا نداشت، و از گونه ای چرخ که در تانک ها از آن استفاده می گردد، راه میرفت، و همین امر نیز از جذابیت های او بود که مورد استقبال ناصرالدین شاه قرار می گرفت، و همواره با او بازی خر سواری می کرد، یعنی بر دوش میرزا ربات سوار می شد، و داد میزد که برو خر رباتی من.
هیچگاه از سرنوشت نهایی میرزا ربات الدین قجری چیزی در تاریخ ثبت نشده است، اما عده ای اعتقاد دارند که او پس از مرگ ناصرالدین شاه، دربار را ترک نموده و در جایی تنها زندگی می کند.
نمونه فوق نیز از دستنوشته های سفرنامه نویسان ساخته شده و هیچ عکسی از او در تاریخ ثبت نگردیده، زیرا ناصرالدین شاه، خوشش نمیامده که رباتش در عکس ها ظاهر شود.
بسیاری از تاریخنگاران معتقدند که با یافتن میرزا ربات، می توان به بسیاری از سوالات تاریخی دوران قاجار پاسخ داد، زیرا او به هر آنچه که در آن دوران اتفاق افتاده است واقف بوده.
مجموعه ای از ربات های دست ساز
ترکیبی از هنر، مهندسی و خلاقیت
